Wie afgelopen zomer aanwezig was bij één van de evenementen van de “sportzomer”, kon er bijna niet omheen. Het nummer “Freed from desire” van Gala werd overal wel gedraaid. Voor als je het niet wilt beluisteren via de link, het is het lied met na-na-na-na-na-na-na als bekend (en uiteindelijk zelfs irriterend) deuntje in het refrein.
Het is een liefdesliedje waarin de zangeres haar (toenmalige) vriend bewondert omdat hij sterke geloofsovertuigingen heeft en bevrijd is van verlangen. Hij heeft geen geld, kracht en roem. De aanklacht is dat mensen dat vaak alleen maar meer en meer willen, maar hij vindt dat dus niet belangrijk. Bevrijd van verlangen, geest en zintuigen gezuiverd; zo gaat het lied verder.
Duizenden mensen zongen dit afgelopen zomer in die stadions. Ik was er bij, maar las pas later de inspiratie voor dit lied. Heb ik ook zo’n sterke geloofsovertuiging? Ja, het is helemaal waar: we hebben alles van God gekregen, we zouden dus bevrijd kunnen zijn van verlangen. Alleen… ik heb toch wel de nodige verlangens. Misschien niet materieel, maar als persoon heb ik een misschien wel ongezond verlangen naar erkenning. Daar ben ik deze zomer ook op een niet zo fijne manier achter gekomen.
Het besef dat God ons, maar dus ook mij volledig erkent, met al mijn stommiteiten blijkt voor mij toch niet altijd zo makkelijk te zijn. Ik ben zeker niet bevrijd van dat verlangen, ondanks mijn sterke geloofsovertuigingen. Er is ook nog wat zuivering nodig van mijn geest en zintuigen. Nu begrijp ik ook waarom dat na-na-na uiteindelijk zo irritant is: het lijkt wel of je uitgelachen wordt omdat hij iets heeft wat jij nog niet hebt 😉. En toch weet ik dat ik weet dat God mij volledig accepteert. Dat geldt ook voor jullie en daarmee staan wij eigenlijk aan de “goede” kant van het irritante na-na-na.
Sijbrand
