Ik hoor het regelmatig mensen zeggen: God is goed! Soms wordt het naar mijn gevoel veel te makkelijk gezegd. In situaties dat ik me afvraag of het wel echt gemeend wordt. Het lijkt dan meer het overschreeuwen van het feit dat we God helemaal niet goed vinden, maar ja, we zitten in een bubbel die God goed vindt, dus zeggen we: God is goed!
Maar is het zo? Is God goed als we ziek worden, als we een dierbare verliezen, we onze baan kwijt raken, we al twee jaar in een pandemie opgesloten zitten? Ja, God is goed, maar daar merken we op die momenten weinig van. Het is natuurlijk de vraag van alle eeuwen en ik kom echt niet in dit stukje met een pasklaar antwoord. Trouwens als God goed is, wie is er dan beter? Wie is het best? Die vraag leidde me naar de overbekende tekst in 1 Kor. 13: 13. De meeste is de liefde. Is het niet beter om meer te kijken naar de God die Liefde is?
Liefde heeft voor mij een andere klank dan goed. Liefde probeert de ander te beschermen, maar neemt de verantwoording niet over. In liefde speelt aanvaarding, herstel, genezing en bevestiging een belangrijke rol, ongeacht wat de ander doet of overkomt. Bij het woord goed lijkt het te gaan om een leven op rolletjes, maar het leven gaat niet op rolletjes. God belooft geen leven op rolletjes, maar een leven in een liefdesrelatie met Hen. Dat is wat anders dan dat Hij al onze verlangens vervult (ik las trouwens pas de prachtige uitspraak: hoe vaak vragen wij naar Gods verlangens?).
Ons leven is niet altijd goed, als je naar de geloofshelden in de Bijbel kijkt, kan je niet zeggen dat hun leven op rolletjes liep en op een mooie manier eindigde, maar wel dat ze een relatie met God hadden. Jezus liet zien dat als je voor de Koninklijke weg kiest, het slecht met je kan aflopen. Hoe komen wij op het idee dat als we geloven ons leven “goed” zal zijn? Ja het is goed, want we zijn in alle situaties opgenomen in Zijn oneindige liefde: God is Liefde!
Sijbrand