De feestdagen: voor de een de mooiste tijd van het jaar, voor de ander de grootste kwelling. Toen ik nog in de detailhandel werkte, stond altijd SkyRadio op in de winkel. Ik heb immer trauma’s van Wham’s ‘Last Christmas’, dat nu echter eerder als een soort Stockholmsyndroom werkt, want telkens als dit nummer weer voorbijkomt, zet ik de radio nu extra hard. Gourmetten met de familie en met z’n allen voor de buis ‘Home Alone’ kijken, alles om maar te voorkomen dat we met elkaar stil durven staan bij waar het écht om gaat. De Ene die deel werd van de velen, zodat de velen één konden worden met Hem.
Het Begin en het Einde, nederig en kwetsbaar in een ouwe voederbak, in een stoffige stal, op een achterafje, buiten alle drukte en geroezemoes om. Geen pracht en praal en pompeuze intochten. Maar de herders en de wijzen – de kleinen en groten der aarde vanuit ons perspectief – die zagen wat is: de volmaakte menselijkheid en goddelijkheid van Jezus Christus, het Licht in de duisternis, waar groot en klein deel aan hebben, om niets.
De tv-zender SBS6 gaat deze kerst een avond lang een knisperend haardvuur uitzenden, zodat wij tijd hebben voor elkaar. Het is werkelijk de wereld op z’n kop en past mooi in het rijtje van feestdagen-escapisme. Maar het is een begin. Na de gourmet uitbuiken op de bank, langs de zenders zappen bij gebrek aan beter, en langs een knisperend haardvuur komen. Het licht in de duisternis! En dan? Een gesprek met elkaar over de waarden achter alle tradities? Van de barmhartigheid van het Glazen Huis tot de saamhorigheid van de Top 2000. En All You Need Is Love; actually…de liefde van de menselijkheid van Christus, die in de voederbak lag, en zag dat het goed was.
Patrick