Wellicht ken je deze uitspaak wel. Als iemand iets van je gedaan wilt hebben, moet er wat tegenover staat. Je werkt voor iemand, daar hoort dan natuurlijk een salaris bij. Ik ben bezig in één van de (vele) boeken van John C. Maxwell, dit keer over Leiderschap op de hoge weg (High Road Leadership). De subtitel is: mensen bij elkaar brengen in een wereld die verdeeld.
Inmiddels heb ik al veel boeken van hem gelezen en herken veel punten die hij steeds aankaart over leiderschap. Niet alleen het leiderschap naar anderen, maar zeker ook leiderschap over je eigen leven. Want, zegt John, de moeilijkste persoon om leiding aan te geven, ben jezelf. Een van de kenmerken voor leiderschap op de hoge weg is volgens John in dit boek “don’t keep score”, hou geen score bij. Dus niet: voor wat hoort wat, geen boekhouding bijhouden waar het netjes in balans moet zijn. Dus niet: als ik wat voor jou doe, moet jij ook wat voor mij terug doen.
Gewoon doen wat goed is voor de ander, zonder dat het persé in het voordeel van jezelf is. Dat vind ik niet altijd even makkelijk. Het zit er best diep in gebakken dat je ook wat terug verwacht als je iets voor een ander doet. Soms terecht (bij een werkgever), maar vaak zou het beter zijn als het niet zo is. Denk aan je relatie, bij vriendschappen of in de kerk. Hoe zou het leven zijn als we dit veel breder zouden toepassen? Gewoon het boekhoudboekje in je hoofd weggooien en het goede doen, zonder ook maar iets terug te verwachten. Het mooie is, we hebben hierin een geweldig voorbeeld: Jezus deed doorlopend het goede en deed dat niet om iets terug te verwachten.
