Deze oefendag viel in een periode waarin ik soms het lastig vond om in contact te zijn met God. Niet dat ik er niet naar verlangde, heel erg zelfs maar ik vond het moeilijk om de rust te vinden om te luisteren naar wat God tegen mij te zeggen had. Ik wist dat God er was en ervoer ook dat we elkaar ontmoetten maar het was meer vluchtig, wat oppervlakkig dan dat er sprake was van diepgang. En daar kwam bij dat ik meer praatte dan dat ik God liet praten.

Ik was dan ook benieuwd hoe het deze morgen zou zijn. Zou ik in staat zijn de rust te vinden, zou ik Zijn stem horen? Ik keek uit naar een ontmoeting met mijn Vader en met Jezus. Te meer ook omdat er in de week ervoor ook al momenten waren geweest waarin ik Zijn aanwezigheid nadrukkelijk had ervaren en indrukken van Hem had ontvangen. Mogelijk dat de omgeving en de situatie daar ook van invloed was. Ik was die week in Oostenrijk, een week skiën in de bergen, heerlijk ontspannen.

Tijdens de aanbidding ging ik in mijn geest naar m’n favoriete plek: een picknickbank in een veld met bloemen bovenop een berg waar ik languit op ga liggen. Het is mijn favoriete plek om Jezus en de Vader te ontmoeten. Tijdens de aanbidding ervoer ik dat Jezus en de Vader bij me kwamen zitten en de Heilige Geest zweefde zo wat om ons heen! Het was heerlijk samen, we genoten van het samenzijn.

We praten over de dingen die ik meegemaakt had in de afgelopen week. Ik was met name met Jezus in gesprek en we kregen het over de treinreis naar Kaprun van de maandag ervoor. Vanwege een staking van treinpersoneel bleek ik op het station in Amersfoort de geplande trein niet te kunnen nemen en moest ik dus op maandagmorgen het reisplan volledig aanpassen, een hele nieuwe route uitstippelen van Amersfoort naar Kaprun…

Jezus zei me dat Hij zo ongelofelijk trots op me was, op wie ik geworden ben. Hij vond het zo fantastisch hoe ik op dat moment met de ontstane situatie omging. Hij genoot zo van mij, van mijn moed, hoe ik mij beweeg in de samenleving, hoe ik met tegenstand om ga en hoe ik uiteindelijk m’n reisdoel bereikte.

In de ontmoeting met Jezus voelde ik echt de trots van Jezus over mij. Ik ervoer zoveel blijdschap, zoveel liefde. En eerlijk gezegd raakte ik daardoor in verwarring. Ik wist niet goed hoe er op moest reageren, hoe ik  er mee om moest gaan.

Ik vertelde dat ook aan Jezus. En dat ik het fijn vond dat Hij trots op me is en dat ik dat ook best lastig vond omdat er toch ook veel dingen in mijn leven zijn geweest die ik niet goed gedaan heb. Wat vind U daar dan van?

En wat Jezus toen tegen me zei dat maakte zoveel indruk! Ik was er helemaal ondersteboven van. Jezus zei tegen mij: Ik vind daar niks van. Het heeft geen enkele invloed op hoe ik naar jou kijk, het verandert op geen enkele manier mijn liefde voor jou.

Je bent volledig vrij in het maken van je keuzes. En als jij iets doet wat in jouw ogen slecht is, dan heeft dat geen enkel gevolg voor mijn liefde voor jou! Ik blijf van je houden. Altijd!

Jezus zei verder: Dat wil niet zeggen Ik dat de eventuele nare gevolgen van de keuzes die je maakt negeer maar ik verwijt het je niet. Ik veroordeel je niet, Ik val je niet af, ik blijf van je houden, Ik ben er voor je en zal er altijd voor je zijn.

Vergelijk het met afgelopen maandag toen je reisplan in duigen viel. Die situatie kun je niet terugdraaien. Maar om op je bestemming te komen moet er een nieuw reisplan gemaakt worden. En daar zie ik jouw kracht, je moed, je geloof, je liefde! En Ik werk daarin met je samen. Ik ben er voor je, Ik zal er altijd voor je zijn. Omdat ik van je hou!

Wow, wat een heerlijke ontmoeting! Ik wilde wel altijd op die picknickbank blijven liggen!

Maar aan de oefendag kwam een eind. Maar voor mij is deze oefendag wel weer een begin geworden van een nieuw seizoen met Jezus en met de Vader en met de Heilige Geest.

De picknickbank wordt weer vaak gebruikt!