Wat zou je vertellen als je in vijf minuten je beroep aan een stel schoolkinderen zou moeten uitleggen? Het thema van de Kinderboekenweek is dit jaar ‘Worden wat je wil’, en de basisschool organiseert een beroepenmarkt waar ouders hun vak kunnen presenteren. Het bekt natuurlijk niet zo lekker, universitair docent planologie, laat staan dat je moet uitleggen wat je ermee bedoelt. Ik neem daarom een atlas mee en een zelf geknutseld spel, met de plastic kersthuisjes van de verzamelactie van deze of gene supermarktketen en houten plankjes die dubbelzijdig beplakt zijn. Gekleurd karton voor groen, water, bouwkavels. Schilderstape met streepjes erop als wegdelen. Puzzel de plankjes aan elkaar en zet neer die huisjes. Bouw je eigen stad! Maar wat nu als ik een of twee plankjes weglaat, kom je de huizen dan nog kwijt? Krapte op de woningmarkt! De verbeelding doet de rest. Woningmarktcrisis voor kleuters.
Planologie en theologie – ik doceer heel wat makkelijker in het eerste dan in het laatste. Hoe leg je in vijf minuten het evangelie uit aan een stel schoolkinderen? Neem je dan de bijbel mee in plaats van de atlas? “Het Spreken is vlees-en-bloed geworden” (Joh 1:14). Bekt ook niet zo lekker. Het Kruis voor kleuters, allitereert leuk, maar hoe doet ook hier de verbeelding de rest? Het Antwoord is gelukkig simpel. ‘Plano’, ‘theo’, het zal allemaal wel. Maar de logos – de gedachten van Christus (1 Kor 2:16) – kennen ze; het hemelse geschenk dat in onze ziel is neergelegd. Het goede nieuws! Christus heeft ons al ontvangen in Zijn leven met de Vader en de Heilige Geest. Ik geloof dat kinderen dit instinctief aanvoelen; dat God goed is en het beste met je voor heeft. Als je instemt met deze Waarheid in je hart, kun je inderdaad worden wat je wil.
Patrick