Heb jij jezelf wel eens gegoogeld? Zou je eigenlijk eens moeten doen. Hoe sta ik erop? Wat is er over mij te vinden? In tijden van sociale media wordt dat een steeds relevantere vraag. Want een ongelukkig geformuleerd tweetje van tien jaar geleden kan je tegenwoordig je publiekelijke online kop kosten. Als je mij zou googelen, kom je vooral veel wetenschappelijke publicaties en hardloopuitslagen tegen.

En dan, als je goed zoekt, een wedstrijdverslag van De Zestig van Texel, waarin je iets over mijn leven met God kunt vinden. Of een verslag van een lezing die ik eens voor een christelijke studentenvereniging gaf. En in de krochten van de Google zoekresultaten dan een linkje naar een recent opgenomen onderwijszondag van Eldad, of het nieuwsbericht van de Eldad site over de leiderschapstransitie.

Ik vind dat zelf wel prettig, eigenlijk, die relatieve anonimiteit als kerkleider. Maar als ik andere kerkleiders google, dan steek ik er wat bleek bij af. Er bestaat geen patrickwitte.com waar ik podcasts publiceer, te boeken ben voor lezingen en ik met een mooie gezinsfoto erbij iets over mezelf en mijn kijk op het leven vertel. Dat lukt in de eerste plaats al niet omdat onze jongens voortdurend hun tong uitsteken op foto’s, overigens. Maar het zet me wel aan het denken. Zou ik dat ook moeten doen?

Zou een gast die interesse heeft in Eldad óók gemakkelijk iets over ons leiderschap moeten kunnen vinden? Ook ‘Gen-Z’ vaart wel bij transparantie en duidelijkheid. Moet ik meer laten blijken dat ik een afdruk ben van Jezus-in-mij? Maar T.F. Torrance schreef dat hij altijd in het zwart preekte, zodat de aandacht niet op hem gevestigd werd, maar op zijn boodschap. Op Jezus. Mooi vind ik dat. Misschien moet ik maar eens googelen hoe andere kerkleiders hier over denken.

Patrick

Fietsen over een bijbeltekst

Ik weet niet hoe het bij jullie werkt, maar bij mij valt er soms gewoon een gedachte over een Bijbeltekst in waar je dan verder over gaat denken, op een andere manier gaat kijken naar zo'n tekst (zie ook een eerder stukje van mij). Pas zat ik weer eens op de racefiets...

Een verborgen traan

Als ik het even niet meer weet, kom ik altijd bij muziek uit. Vooral op momenten dat ik mezelf moet uitrekken naar iets onbekends, iets wat een grotere beproeving is dan ik tot dat moment kon overzien. Zo had ik op de vroege ochtend van mijn tweede ultraloop, in...
woman standing outdoor surrounded by bobbles during daytime

Waar relatie is, is God

Een paar jaar geleden had ik van een leverancier een boek gekregen over U2. Allerlei (semi-)wetenschappelijke artikelen over U2, hun optredens en hun invloed. Het boek stond al die tijd bij ons in de kast, ik had mezelf nog geen tijd gegund om het te lezen. Maar de...
two toddler pillow fighting

Opvoedstress

Een van de dingen die ik persoonlijk hoog in het vaandel heb staan is: ‘practice what you preach’. Niets zo tenenkrommend als A zeggen en vervolgens B doen. Zéker als dat met een moreel geheven vinger gaat (en de realiteit dan nóg aanstootgevender is). Afijn, dit...
several assorted-color neon light signage

Verlangen

Regelmatig komen er in mijn gedachten liedjes naar voren. Soms vanuit een logische associatie, soms ook niet. Een logisch voorbeeld: als ik koffie hoor, kan het liedje "een kopje koffie" of "koffie, koffie, lekker bakje koffie" zomaar naar boven komen. Maar er zijn...
blue and yellow lego mini figure

Dattebayo

Uzumaki Naruto. Tot enkele maanden geleden had ik deze naam nog nooit gehoord. Maar in korte tijd is het me dierbaar geworden, tot het punt dat ik gegoogeld heb naar tatoeages erover. Te midden van alle drukte eerder dit jaar stelde Lisan nostalgisch voor om de...