Een tijdje terug preekte Patrick over het feit dat we al gered zijn. En dat dit betekent dat we er niets voor hoeven te doen. Deze wetenschap is het “onverdunde” evangelie. We zijn zonder dat we ook maar iets hoeven te doen al opgenomen in de liefde van de Vader, Zoon en Heilige Geest. Zo kan je zeggen dat het er dus niet toe doet wat wij doen, want voor dit aspect van het geloof is dat waar. Die wetenschap is natuurlijk belangrijk. Dat doet er toe. Want dat betekent dat we uit elke kramp kunnen komen om maar door Hem “lief” gevonden te worden, of gered te worden doordat we bepaalde dingen doen.
Dit goed tot ons door laten dringen is belangrijk. Het doet er toe dat het er niet toe doet. Dat het er niet toe doet wat we doen, betekent natuurlijk niet dat we dan maar wat aan kunnen leven. Juist deze kennis roept het op dat ons leven er toe gaat doen. Wat wij doen is belangrijk. Onze daden doen er toe, we hebben impact met onze woorden, keuzes en levensstijl. Omdat we door Hem geliefd zijn en van Hem de opdracht hebben gekregen om de gouden weg te bewandelen (de ander lief te hebben als onszelf), is wat wij doen heel belangrijk. Alleen moeten we het niet omdraaien: verwachten dat omdat we de gouden weg bewandelen gered zullen worden. Nee, we wandelen op die gouden weg, omdat we gered zijn! Wat een (h)eerlijk Evangelie.
Sijbrand
