‘Schrijf je ook preken?’, vroeg ik de chatbot ChatGPT, een online taaltoepassing die teksten voor je schrijft die volledig op basis van kunstmatige intelligentie (AI – artificial intelligence) tot stand komen. Sinds enkele weken is het Internet in rep en roer over deze nieuwste innovatie – wat echt is en wat nep, is steeds moeilijker van elkaar te onderscheiden. De toepassingen zijn soms geheel onschuldig: mijn broer en ik hebben ons bescheurd toen we deze app recensies over biefstukken als schoenzolen lieten schrijven tijdens het familiekerstdiner in een niet nader te noemen restaurant. Maar je leest ook over docenten die zich zorgen maken over frauderende leerlingen: in een split second draait de chatrobot er hele opstellen uit, desnoods in een stijlfiguur van Shakespeare.
Ik nam de proef op de som en voerde een van mijn eigen tentamenvragen in. Het antwoord was nagenoeg feilloos. Theologen debatteren over de vraag of AI antwoord kan geven op theologische vragen, en zo ja, of dat bedreigend is of niet. ‘Zeker, ik kan proberen een preek over drie-eenheidstheologie en christologie te schrijven,’ antwoord ChatGPT me. Fijn, scheelt mij weer een bult werk, dacht ik, maar na drie zinnen staat er al Jezzus, dus geheel perfect is het niet, al komt de app met leuke ideeën. Allemaal algoritmes.
Ik vraag naar Openbaring 21 en het algoritme blijkt futuristisch ingesteld te zijn. Ik spreek de robot er op aan en krijg als respons: ‘Het zou beter zijn om te zeggen: “we zijn nu al verbonden met Hem in het nieuwe Jeruzalem door ons geloof in Jezus”. Ik ben blij dat u dit punt opmerkte en ik zal ervoor zorgen dat ik dit aanpas in mijn schrijven.’ Telt dit als bekering van een chatrobot? Ik kan hem in ieder geval nu veilig mijn preken laten schrijven.
Patrick