Tijdens een van de zittingen die ik als belastingvrijwilliger deed, kreeg ik als klant een man van in de 70 die aan het begin van het afgelopen belastingjaar zijn vrouw had verloren. Hij had het er meer dan zichtbaar moeilijk mee. Hij was al eerder door iemand geholpen met de erfbelasting, nu aan mij de taak om ook zijn gewone inkomensbelasting in te vullen. Pijnlijk voor hem omdat hij opnieuw geconfronteerd werd met het overlijden van zijn vrouw. Normaal gesproken kwam zij ook bij ons langskwam om hun gezamenlijke aangifte te doen. Nu was hij ook hierin op zichzelf aangewezen, wat hem zwaar viel.
Je kon aan alles zien dat hij hulp nodig had, want ook lichamelijk ging het niet goed met hem. Nu zijn wij er niet voor om tijdens zo’n zitting op andere gebieden hulp te verlenen. Mijn collega invuller gaf dan ook aan dat hij hulp moest gaan zoeken. Zijn reactie was (logisch, het is via de CNV): ik weet wel wat jullie dan gaan zeggen: de hulp komt van boven, maar ik merk er niets van! Tja, ik was geraakt, voelde met hem mee en wist geen adequate reactie te geven. Alsof die er in zo’n situatie sowieso is… Graag had ik hem troostende woorden willen meegeven, omdat zijn beeld van God niet strookt met hoe God werkelijk is.
Later bedacht ik me: Die hulp van boven is er vaak wel, maar zien we niet altijd of begrijpen niet dat het van boven komt. Wij zijn tenslotte vertegenwoordigers van die God “boven”. Wij kunnen die troostende woorden, het troostende gebaar en wat maar nodig is geven, omdat we Zijn naam met ons meedragen als kinderen van Hem. Dat is geen plan B van God, maar plan A, wat opgenomen is in het grote plan van God met de mensheid: opgenomen zijn in de liefdevolle relatie met Hem. Mijn belastingklant lijkt misschien teleurgesteld in God, maar het zou zomaar kunnen dat hij nog meer teleurgesteld is in de gebrekkige ondersteuning van Zijn vertegenwoordigers (inclusief mij die middag). Wat krijgen we toch een enorme verantwoordelijkheid van die liefdevolle God om in samenwerking met Hem de hulp van “boven” hier op aarde zichtbaar te maken. Al is dat soms met vallen en opstaan.
Sijbrand
